Eén op de vier mensen lijdt aan huisstofmijtallergie. Voor veel mensen ligt het voor de hand om een behandeling met medicijnen, zoals antihistaminica, te zoeken. Prof. Eddy Bodart legt echter uit dat de behandeling van allergieën in fasen verloopt, van de meest noodzakelijke/verplichte tot de minst frequente en duurste:
De eenvoudigste, meest noodzakelijke en meest verplichte behandeling is de verwijdering van de bron van het allergeen. In dit geval, de huisstofmijt.
Het is vooral de slaapkamer die verbeterd moet worden. Het is inderdaad in onze slaapkamer dat we de meeste tijd doorbrengen, aangezien we er elke nacht slapen.
"Het vermijden van allergenen is dus een noodzakelijke eerste stap."
Het vermijden is een verplichte aanpak, en bij kinderen is het ook de mogelijkheid om te voorkomen dat de symptomen van de bovenste luchtwegen leiden tot symptomen van de onderste luchtwegen.
Dit kan met de ExAller® huisstofmijtoplossing.
De tweede stap is medicatie. Voor huisstofmijtallergie zijn antihistaminica niet geschikt, omdat het een blijvende allergie is (in tegenstelling tot seizoensgebonden allergieën zoals pollen). Je zou het hele jaar door medicatie moeten nemen. Dit is niet redelijk, vooral gezien hun doorgang door de bloed-hersenbarrière en mogelijke bijwerkingen. Bij kinderen kan, zelfs als de ouders zich daar niet van bewust zijn, het geheugen worden aangetast door langdurig medicijngebruik.
"Huisstofmijtallergie is een meerjarige allergie. Je zou het hele jaar door medicatie moeten nemen, wat niet redelijk is."
De hoeksteen van astma daarentegen is een behandeling met inhalatiecorticosteroïden. Er is een zekere mate van corticofobie, en zelfs als het juiste medicijn wordt voorgeschreven, moet het nog steeds op lange termijn worden ingenomen. Heel vaak zien we dat de patiënt na een paar weken of maanden gebruik, wanneer de symptomen zijn afgenomen, de behandeling opgeeft. Maar de ontsteking is nog steeds aanwezig in de bronchiën!
De derde fase is de inductie van tolerantie door toediening van het allergeen, hetzij subcutaan of sublinguaal, of mogelijk binnenkort oraal. Het gaat om allergene desensibilisatie, die momenteel in sommige landen nog slecht gedekt is door de sociale zekerheid. Het wordt niet vergoed, en het is duur.
Ten slotte vormen biotherapieën de laatste behandelingsoptie voor echt ernstige astma bij kinderen of volwassenen, die niet onder controle kan worden gebracht met de voorgaande drie fasen: